Med magnesium mot migrene

Eg er blant dei seks prosenta blant den norske menn som er plaga av migrene, men eg er heldigvis av dei som er lite plaga. Mens nokre har hyppige anfall der dei går ned for telling i eit par dagar med oppkast og full pakke, har eg sjeldne og ganske kortvarige angrep som heller ikkje er så sterke.

Det startar alltid med plutselege synsforstyrringar som kjem utan noka form for førevarsel. Som regel er det ein regnbogefarga, flikrande halvsirkel midt i synsfeltet, gjerne saman med eit liknande felt i over-, under- eller ytterkanten av synsfeltet. Dette fargeskodespelet hadde sikkert vore ganske fint på himmelen nattestid, men som ein del dominerande del av synsinntrykket er det ikkje særleg stas. Det blir umogleg å fokusera, og eg blir ganske svimmel. Halvsirkelen og dei flikrande felta flyttar seg så gradvis ut av synsfeltet, alltid mot venstre, for så å forsvinna, og 30-45 minutt etter at det fyrste symptomet kom, kjem hovudpina.

Vanlegvis går det ikkje lenger enn til hovudpine i mitt tilfelle. Men eg har erfart at eg òg kan bli skikkeleg sjuk om eg ikkje gjer det rette når anfallet kjem.

Det rette har inntil nyleg vore dette: Éin almogran så kjapt som mogleg, og så sova eit par timar. Og etterpå er eg meir eller mindre frisk frå migrenen bortsett frå ein slags hangover som også sit i neste dag. I og med at anfalla er så moderate, trur eg at almogranen slår meg like mykje ut som sjølve migrenen. Det er trass alt raude trekantar og ymse åtvaringar på pakka. Men i det siste har eg prøvd noko anna.

Magnesium. Eg fekk tipset av Snefrid som hadde funne det i ei bok. Eg leste det òg, og tenkte at eg ville prøva det. Viss eg slepp å ta raud-trekant-medisin, er det verdt det. Migrene skuldast visstnok ei plutseleg innsnevring av blodårer, og etter det eg har forstått, hjelper magnesium gjennom at det får årene til å slappa av igjen. Med tanke på at magnesium hjelper mot muskelkramper, er ikkje denne forklaringa usannsynleg. Og på magnesiumpakka er det ingen raude trekantar.

Derfor har eg droppa heile almogranen dei siste fire-fem gongane eg har fått migrene og heller tatt 1-2 magnesiumtablettar så snart som råd. Effekten har vore over all forventning:

Synsforstyrringane går sin gang, men det kjem inga skikkeleg hovudpine etterpå. Nokre gonger kjenner eg det ganske svakt, men andre gonger er eg heilt bra like etter det påtvungne lasershowet. Ved eit høve kunne eg til og med stilla til start i eit sykkelløp ein time etter at anfallet starta!

Det siste anfallet hadde eg for eit par dagar sidan. Synsforstyrringa var kanskje meir fargesprakande enn nokon gong før, så eg var spent på om det ville rekka med magnesium. Det gjorde det. Eg hadde litt meir vondt i hovudet enn dei siste gongene, og eg tålte ingen brå rørsler dei neste par timane, men dett var dett.

Magnesium hjelper kanskje ikkje for alle med migrene, men sikkert for mange av dei med milde symptom som meg. Så kvifor oppfordrar ikkje legane nye migrenepasientar til å prøva det før dei deler ut resept på raude trekantar? 

Det må då vera verdt eit forsøk - ikkje berre for meg.